KONGO'YA AĞIT: Jean Christophe GRANGE

Yazım spoiler içeriyor.

Grangé sevdam durdurulamaz bir şekilde devam ediyor. Fakat artık kitaplarını okurken konu akışına pek fazla heyecanlandığım söylenemez. Çünkü adamın tekniği değişmiyor. Nedenini bilemediğim bir şekilde de okumaya devam ediyorum (burada kendime göz devireyim). Kız kardeş artık yok. Hiç de üzülmedim açıkçası. Bekliyordum böyle bir şey. Morvan kardeşler "baba bizim babamız hem nefret ederiz hem de biri ona laf atarsa arkasında dururuz" mottosunu benimsemişler. Babaları ölünce hepsi hemen bi' intikam alma derdine düştü. Bu olay beni 'birazcık' şaşırttı.  

Lontano'nun devamı olur kendileri. Öncelikle burada Erwan'cığımız Afrika'ya babasının geçmişini öğrenmek için gider. Tabi ki de başına türlü türlü belalar gelir ve kendileri VIP olduğu için belalardan pek fazla hasar almadan kurtulur. Lontano yazımda belirttiğim gibi annesi sandığı kişinin aslında öz annesini öldürdüğünü öğrenir, babası da bu işin içinde tabi ki. Babasının ruhsal sorunlarını öğrendikten sonra ona bakış açısı değişir (benim pek değişmedi açıkçası). Bütün bunlara ek olarak babasının Afrika'da yakalattığı bir seri katil olan Pharabot'nun aslında ölmediğini de öğrenir ancak iki kitapta da işlenen cinayetlerin faili değil. Neden? Çünkü Grangé hiçbir zaman katili bu kadar beklenen biri yapmaz. Katil ben bile çıksam hiç şaşırmam artık Grangé sağolsun. Katili yazıp büyüsünü bozmayayım bari. Daha başka kişilere de değinmiş Grangé ama onları yazmaya eriniyorum ve gerek görmüyorum açıkçası. Çoğu olay kitabı doldurmak için yazılmış gibi hissettim biraz. Yani kitabın son 150 sayfası okunsa bile anlaşılır hemen hemen neler olduğu.